یکی از بهترین شغلها برای نابینایان نویسندگی است.

چرا باید نویسندگی را بیاموزیم؟

در دنیایی کنونی، بسیاری از افراد و صاحبان سرمایه و کسب و کار، به دنبال کسانی می گردند که کالا یا خدمت آنان را، به بهترین شکل ممکن معرفی کند و درآمد و سودی سرشار را در کوتاهترین زمان، به جیب آنان سرازیر کند. این معرفی در هر قالبی که اجرا شود اعم از کتاب، بروشور، فیلم، صدا، مقاله، تابلو تبلیغاتی و…، پایه آن، تنها یک چیز است و آن یک چیز، نویسندگی است.

نویسندگی، ترکیبی از خواندن، فکر کردن و نگاشتن است و جالب است بدانیم که صاحبان کسب و کار، اغلب زمان، آرامش فکری و گاهی، سواد کافی را برای انجام این کار یعنی نوشتن در اختیار ندارند. اینجاست که اگر کسی به هنر نویسندگی علاقه داشته باشد، می تواند با انجام چند کار ساده و البته در سایه تلاش بسیار، به درآمدی باورنکردنی دست یابد.

شاید همین یک دلیل، برای کشاندن بسیاری از افراد به وادی نویسندگی کافی باشد؛ اما علتهای دیگری هم وجود دارد که در طول تاریخ، باعث شده تا نویسندگان بزرگی، بدون چشمداشت مادی، به دنیای بی انتهای کلمات و جملات گام نهند و بزرگترین و دلنشین ترین کتابهای جهان را به رشته تحریر درآورند.

یکی از مهمترین دلایل روی آوردن افراد به نویسندگی، انتقال اندیشه است. کسانی که نویسندگان خوبی هستند، پیش از آن، خوانندگان و شنوندگان خوبی بوده اند. آنان با نگاه جستجوگر خود، در پی یافتن دلیل همه پدیده هایی هستند که در اطرافشان و حتی در درونشان رخ می دهد. همین علاقه به دانستن، این دسته از افراد را با ولعی پایان ناپذیر، به خواندن کتابهای مختلف، شنیدن سخنان گوناگون و در یک کلام، کسب آگاهی از هر طریق ممکن، سوق داده است. آنان، در کنار کسب دانش، همواره به آنچه آموخته اند، می اندیشند و دانسته های خود را تحلیل و مقایسه می کنند و از خلال این بررسیها، به آگاهیهای جدیدی دست پیدا می کنند و در این هنگام است که بی درنگ، قلم در دست می گیرند و آنچه را که دریافته اند، می نویسند. حال این آگاهی بی سابقه می تواند مقاله ای باشد یا نظریه ای؛ کتابی و یا در دنیای امروز، محتوایی برای یک صفحه مجازی.

گاه نیز، احساسات و حالات نابی در درون انسان پدید می آید که اگر  به واسطه خواندن فراوان، دایره واژگان وسیعی را در اختیار داشته باشد می تواند، این مکنونات قلبی را در قالب شعری یا داستانی عاشقانه یا یک قطعه دلنشین ادبی، در دفتر خاطرات روزگار ثبت گرداند.

نکته مهم اینجاست که دلیل نگاشتن، هر چه باشد؛ کسب درآمد، انتقال اندیشه یا ابراز احساس و…، تفاوتی در مسیر کسب مهارت نویسندگی ایجاد نمی کند. اگر کسی بخواهد، نگاشتن را چنان بیاموزد که آثاری ارزشمند و ماندگار خلق کند، باید مراحلی را از سر بگذراند که در ادامه، آنها را بر خواهیم شمرد.

مواد لازم برای کسب مهارت نویسندگی

1- علاقه به نویسندگی

اغلب افراد، تجربه نگارش خاطرات خود را در دوران نوجوانی دارند و در آن هنگام، فکر می کنند که در دسته بزرگترین نویسندگان دنیا قرار خواهند گرفت. همین علاقه، کار نویسندگی را در چشم آنان، امری آسان و در دسترس جلوه می دهد؛ غافل از اینکه خوانهای فراوانی را باید از سر بگذرانند تا به نویسنده ای ارزشمند و ماندگار تبدیل شوند.

2- خواندن، از لوازم نویسندگی است.

به هر میزان هم که علاقه ما به نوشتن، زیاد باشد، تا زمانی که متون فراوانی را نخوانده باشید، نمی توانید فکر و احساس خود را آن گونه که باید و شاید، ثبت کنید. خواندن مطالب و کتابهای مختلف، روزنامه ها، مجلات، رمانها، اشعار نو و کهن، گوش دادن به اخبار، سر زدن به صفحات مجازی و… همه و همه باعث می شود که از هر یک، چیزی بیاموزیم؛ با سبکهای مختلف نگارش آشنا شویم؛ درست و غلط را بشناسیم؛ شیوه بیان و سازمان دادن نوشته را یاد بگیریم؛ سلیقه خوانندگان را دریابیم و دست کم، کلمه ای به دایره واژگانمان اضافه شود. همانگونه که پیش از این نیز گفتیم، هر نویسنده خوب، در اغاز، خواننده، شنونده و جستجوگر خوبی بوده است.

3- برای آموختن مهارت نویسندگی، یک استاد داشته باشیم.

انجام هر کاری، بدون داشتن استادی که پیش از ما، راههای مختلف رسیدن به آن هدف را آزموده و به برترین مسیر دست یافته است، بسیار سخت، طاقت فرسا و اغلب بی فایده خواهد بود. برای آموختن مهارت نویسندگی هم، باید از کسی کمک خواست. کسی که دستمان را بگیرد و گام به گام در این مسیر، پیش ببرد. نوشته هایمان را صبورانه بخواند و خطاهایش را به ما گوشزد کند. ما نیز باید، با تکیه بر نیروی صبر و پشتکار، توصیه های او را هر چند دشوار و فراوان و ملال آور باشد، بشنویم و به کار بندیم تا بتوانیم با سرعتی بیشتر، مسیر دشوار نویسندگی را طی کنیم و آثاری جاودان را بیافرینیم.

4- نویسنده باید شجاع و صبور باشد.

یک نویسنده خوب، به ویژه در آغاز کار، باید شجاعت شنیدن انتقادهای تند را داشته باشد. او نباید با نخستین تذکر، ناامید شود و دست از نگاشتن بردارد. باید آنقدر بنویسد و نوشته های خود را شجاعانه در معرض تیر انتقادهای دلسوزانه یا حتی بی رحمانه دیگران قرار دهد، تا مانند فولاد، آبدیده شود. الماس، پس از تحمل رنجهای فراوان است که شایستگی نشستن بر حلقه زرین انگشتر یک انسان ثروتمند را پیدا می کند. هیچ نویسنده بزرگی، اولین نوشته اش را مانند بزرگترین اثرش ننوشته است. بنابرین، نخست، به اندازه کافی، شجاعت، جسارت، اعتماد به نفس و پشتکار، ذخیره کنید و بعد به دنیای نویسندگی وارد شوید.

دوره آموزش نویسندگی موسسه توانگران

شغل نویسندگی در انواع مختلف آن، یکی از مهمترین حوزه های اشتغالزایی نابینایان و کم بینایان است. با توجه به عدم مناسب سازی معابر شهری و نیز فقدان آگاهی صحیح از توانمندیهای نابینایان، این افراد با مشکلات فراوانی برای حضور در اجتماع و در نتیجه انجام شغلهایی دارند که نیازمند حضور در محل کار است. بنابرین، شغلهای مرتبط با مهارت نویسندگی، یکی از بهترین گزینه ها برای این دسته از افراد است؛ چرا که به راحتی، از درون محل سکونت، قابل انجام است و در موارد بسیاری، حتی نیازی به تعامل مستقیم با کارفرما نیز نخواهد داشت.

نابینایان و کم بینایان می توانند، با آموختن مهارت نویسندگی و کسب شایستگی در شاخه های مختلف آن، فعالیتهایی مانند نوشتن مقالات علمی، بلاگ، متن معرفی محصولات، کتاب، قطعات ادبی، شعر و… را بر اساس سفارش مشتری انجام دهند و از این راه، به درآمدی قابل توجه دست یابند.

موسسه توانگران نیز، با توجه به مزایای کسب مهارت نویسندگی، دوره آموزشی آشنایی با مهارت نویسندگی را در تابستان 1402، برای نوجوانان و جوانان نابینا و کم بینا برگزار می کند. شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام در دوره آموزش نویسندگی، تا پایان خرداد ماه، روزهای شنبه تا پنجشنبه از ساعت 8 تا 13، با واحد آموزش موسسه تماس بگیرید.

___________________

نویسنده: مائده نعمتی